Een weekje skiën in Vaujany

Het begon allemaal met een moordende rit naar Frankrijk na een etentje bij Vanja thuis waar we mooie kerstcadeautjes kregen (chique water met een kleurtje) en die vervolgens vergaten. Je kunt je geen weersomstandigheden inbeelden die we op die rit niet tegengekomen zijn. Een sneeuwstorm, regen- en hagelbuien en dat in het pikkedonker, geen pretje. Even langs de kant geslapen en maar dan weer in volle vaart richting ons appartementje, voor een weekje skiën met Vanja, Ciska en Rob. Ciska en Rob hadden we nog nooit ontmoet dus dat was best wel spannend. We dachten dat we zeker als eerste zouden aankomen, maar blijkbaar had Rob gewoon in één ruk van België tot Frankrijk gereden.

Ons appartementje was best tof en wij kregen de kamer met het enige dubbele bed toegewezen, gelukkig maar. ‘s Morgens kwamen we al vroeg ons bed uit en gingen we de skipistes op. Sinds ik met Barbara en Nele ooit eens een paar dagen ben gaan skiën en stevig ben gevallen, heb ik toch wel wat schrik gekregen en dat voelde ik hard in mijn skistijl, echt durven was er niet meer bij, ach ja. Vanja en Co waren van plan geen minuut van de dag te verspillen, dus pauzes waren uit den boze. Na een eerste dag zo met die groep geskied te hebben, was voor ons een paar uur per dag wel voldoende. We skieden liever wat meer op ons gemak, gezellig met z’n tweetjes. ’s Avonds werden er vaak gezelschapspelletjes gespeeld en flink gesnoept en gedronken.

We gingen altijd in een zelfde restaurantje eten en dat was totaal niet duur. Het hoorde bij de appartementen waar we in zaten. Het enige nadeel was dat het best een stukje lopen was tot bij dat restaurantje. Dat lag namelijk helemaal in het dal en dat betekende dat we elke dag een afdaling (en nog erger een klim) moesten maken over erg steile en spekgladde paadjes. Ik geloof dat iedereen wel een keer op zijn of haar kont terecht is gekomen.Voor de rest verliep de vakantie best goed. De groep was best leuk, hoewel er vaak felle discussies ontstonden. Ook was de sfeer soms een beetje benauwend omdat Rob verliefd was op Vanja en dit niet wederzijds was. Ook hebben we een dag niet kunnen skiën omdat er te veel wind stond en de lift naar het skigebied stil lag. Overigens was dit niet één van de meest uitgebreide skigebieden die Frankrijk rijk is.

De terugrit verliep voorspoedig en tot op de dag van vandaag moeten wij tot onze spijt en schaamte vaststellen dat wij ons kerstcadeautje nog steeds niet bij Vanja zijn op gaan halen.