De Fontenay Gazette - Deel 8

Terug van weg geweest

Beste lezers,

Hier zijn we dan, helemaal klaar voor een nieuwe uitgave van de Fontenay Gazette. Onze dagen in Belgenland zijn voorbij gevlogen, het was vooral heel tof om iedereen terug te zien. Het was leuk, gezellig, lekker, we hebben de pizzaman opgebeld, en we hebben ‘s nachts naar het vuurwerk gekeken vanaf het zevenste verdiep, dat was wel schoon, dan zie je de hele stad en links en rechts vuurwerk. De fuif was kei leuk in het begin. Tegen het einde waren we het allemaal een beetje beu, de muziek was mega eentonig, we hebben op die vier uur dat we er waren, vijf liedjes gehoord. 

Man ‘t is nogal wat geweest bij ons in de klas deze week, de spanningen lopen zo op. Iedereen heeft wel mensen waar ze absoluut niet mee kunnen samenwerken, en in het begin ging het er nog allemaal beleefd aan toe, maar nu wordt er echt ambras gemaakt. Voor de rest heb ik een leuke week gehad, weeral stevig moeten werken, maar what's new. Ik heb ook wat persoonlijker contact met twee meisjes gekregen. De aanleiding was eigenlijk een triestige gebeurtenis. Nat, één van die meisjes waar ik goed mee overeenkom, haar beste vriendin was maandag bevallen van een mongooltje. Dat meisje was helemaal over der toeren, voelde zich mislukt, waardeloos en nog veel erger. We hebben echt een hele week serieuze gesprekken gehad. Een paar mensen hebben mij deze week gezegd da ze het liefst van al met mij samenwerken, ook wel leuk om te horen, zeker omdat ik in het begin de laatste was waar ze mee wilden samenwerken.

Vandaag waren Guus en ik uitgenodigd door een klasgenootje van mij in Compiègne, en zijn we na heerlijk tafelen een dagje de bossen in getrokken om een frisse neus te halen. Echt wel een knap gebied met bovendien een super mooi kasteel van Napoleon de derde (wisten wij veel dat er meer dan één Napoleon was geweest). Gisteren zijn we nog langs Eric en Carole gegaan, (die hielpen mij met een onderzoek dat ik moest doen) en het was ook best gezellig. Sociaal is het hier dus allemaal wat in orde aan het komen.

Groetjes

Astrid

U hoort het dames en heren, sociaal komt het allemaal wel in orde hier. Niet dat we nu de indruk wilden wekken dat het hier zo’n vreselijk saaie boel was zo met z’n tweetjes! Toch…Asje…? Maar ik geef toe dat af en toe een vreemd gezicht om tegen te ouwehoeren ook wel eens lekker is.

Zoals Astrid al zei, waren die dagen in Belgenland geweldig. Kwestie van wat extra “vreemde” gezichten om tegen te ouwe…, nou ja u vat ‘m al. Ons bezoek was eigenlijk wel iets te kort, waardoor we sommigen van jullie niet hebben kunnen bezoeken, maar wat wil je als je maar tien dagen hebt, wat natuurlijk verplicht familiale onderonsjes met zich meebrengt.

Verder zijn er hier in Parijs spannende tijden aangebroken, want het zijn solden. Nu zul je denken wat geeft die Nederbelg daar nou om?! Op het eerste zicht niks, sterker nog, een grotere afkeer van winkelen als heel Parijs al gaat winkelen, kun je haast niet voorstellen. Toch kon ik er niet onderuit dat ik inderdaad wel een paar nieuwe schoenen kon gebruiken en ja het is nou eenmaal goedkoper in de solden, zo liet ik mij wijsmaken. Na wederom uren en uren shoppen (je herinnert je misschien nog mijn winkelbelevenissen uit een vorige Gazette), had ik dan eindelijk een paar gevonden wat redelijk modieus, jeugdig (en voor mij veel belangrijker) zwart was. Bleek het toch wel om het enige paar in die hele galerij te gaan waarop geen korting te krijgen viel. Met een semi-voldaan gevoel ben ik nu dus de trotse eigenaar van een paar zwarte bowlingschoenen, want dat is tegenwoordig helemaal in!

Verder wil ik jullie natuurlijk nog onze vast rubriek meegeven; de chauvinist in elke Fransoos. Een prof van Astrid had het in één van haar lessen over het belang van kleuren om iemands aandacht te trekken. In de reclamewereld worden hier blijkbaar hele theorieën over ontwikkeld. Een treffend voorbeeld van het gebruik van felle kleuren, zo vond deze prof, was toch wel de brievenbus. Brievenbussen hebben namelijk over de hele wereld dezelfde fel gele kleur zoals in Frankrijk. Ondanks het feit dat er toch een stuk of tien buitenlanders in die les aanwezig zijn, kon mevrouw de professor toch niet overtuigd worden dat de rest van de wereld brieven in rode brievenbussen gooit. Nee hoor, als ze in Frankrijk gele brievenbussen hebben dan moet dat in de rest van de wereld ook zo zijn! Typisch.

Groetjes en tot de volgende keer.