De Fontenay Gazette - Deel 14

Vorige Home Omhoog Volgende

Bonjour à tous et à toutes,

Gisteren zijn guus en ik naar de straatfeesten van de Bastille geweest, het was er superdruk, maar er hing wel een toffe ambiance. Overal rappers, dansers, circusartiesten en alle terrasjes overvol. ‘s Avonds zijn we in één of andere japanner gaan eten, die nog niet goed met zijn vuur om kon gaan, want zowat alles wat we gegeten hebben was aangebrand. Ik ben ook nog iets gaan drinken met een paar madammen van mijn klas en ook dat was hartstikke gezellig. En mijn stage? Awel die verloopt heel goed, het is zeer interessant, ik leer ontzettend veel bij en mijn team is , zacht uitgedrukt, nogal energiek. Het is moeilijk om uit te leggen wat ik juist doe; mijn opdracht van deze week was om per merk een marketingactieplan voor te stellen dat binnen een direct marketing plan past. Ik heb dus met veel brandmanagers gesproken, hun briefings gekregen en dat moest ik dan combineren met wat ik per merk en hun direct marketing gebeuren al wist. Mmm geen gemakkelijke opdracht om te beginnen en ik had ook totaal geen voorbeeld van hoe zoiets er uit moest zien, dus ik wacht met spanning maandag af om wat feedback te krijgen. Voor de rest heb ik heel veel opleiding gekregen en was het zeer intensief. Het werkritme ligt veel te hoog naar mijn goesting, vanaf volgende week heb ik per dag twee doelstellingen die ik moet halen, wat er voor zorgt dat iedereen constant onder druk staat en er helemaal moet voor gaan. Mijn team neemt nooit een middagpauze en werkt ‘s avonds super laat. Ik ben al elke dag als eerste vertrokken (sorry maar ik weiger om tot tien  uur op kantoor te zitten) en ik moet zeggen ik ben heel laat thuis. Vergaderingen binnen het team worden altijd van 8 tot 9 en van 19 tot 20 uur gezet met gevolg dat het dus wel lange dagen zijn hoewel ik er niet veel van merk, omdat het steeds al later is dan dat ik wil dat het is. Dit weekend heb ik het anders wel gevoeld. Ik heb zowat 11 uur aan een stuk geslapen, ik was echt supermoe. Voor de rest hebben we er een kleine onzekerheid bij gekregen; onze kotbaas wil namelijk niet antwoorden op onze vraag tot verlenging van het huurcontract, en kan het dus zijn dat we voor enkele maanden een nieuw stekkie moeten gaan zoeken, wat in Parijs haast onmogelijk is.

Groetjes en nog een fijn weekend,

Astrid

Hallo luitjes, daar is ’t ie weer de grootste ouwehoer uit Fontenay-aux-Roses. Ik geef toe de laatste tijd schrijven we wat minder, maar dat komt omdat er hard aan onze website gewerkt werd. Wat dat betreft is jullie geduld nu lang genoeg op de proef gesteld en ben je deze Fontenay Gazette op onze site aan het lezen. Vergeet dus ook de rest niet te bekijken en ons jullie reacties door te mailen.

Wat hebben we nu zoal weer uitgespookt sinds ons laatste schrijven? We hebben nog eens bezoek gehad uit Belgenland. Een neef en zijn vriendin zijn ons eens komen opzoeken en zoals gewoonlijk zat het weer nog maar eens mee. Waarom de weergoden ons zo gunstig gezind zijn, is mij als overtuigd atheïst, volledig duister. Na een door onszelf bereide lunch, die al zeg ik het zelf best aardig gelukt was, hebben we samen een flinke wandeling door de stad gemaakt en bovendien voor het eerst het museum van Rodin bezocht. Jezus wat heeft die vent een hoop beeldhouwwerken gemaakt, had vast niks beter te doen? Voor ik al jullie kunstliefhebbers nu te hard tegen de benen begin te schoppen, dit was maar een grapje hoor, die vent kon best aardig steentjes hakken.

Na verschillende keren een felbevochten tafeltje op een terrasje bezocht te hebben, gingen we ’s avonds richting de Bastille, alwaar ik op goed geluk een restaurantje gereserveerd had. Het bleek een schot in de roos. Een uiterst gezellig ding met werkelijk goed eten, alleen waren de plaatsen weer wat krap bemeten, maar dat schijnt in Parijs eerder regel dan uitzondering te zijn. De dag erna, hoe kan het ook anders Versailles bezocht en weer een nieuw stuk van de tuin bekeken.

Verder ben ik op dit moment les aan het volgen en aan het geven. Een mens dat al een tijdje zonder werk zit, gaat vaak gekke dingen doen, zoals Fransen proberen Engels te leren, wat jullie net zo goed als ik weten, een hopeloze zaak is. Gelukkig heb ik een goede deal gemaakt met die mensen en geven zij mij nu elke week een paar uur les Frans. Waarbij ik stellig hoop dat zij niet net zo’n rechtop staande nekharen krijgen van mijn Frans. Verder volg ik ook nog les aan de Ecole de la Bourse, wat heel erg prestigieus klinkt, vind je niet? Feitelijk zijn het gewoon wat promolesjes van Euronext NV, maar het is alleszins goed voor mijn Franse taal.

Op werkfront ben ik weer iets positiever nu ik een goede eerste ronde heb afgelegd bij een bedrijf dat vooral Business Travel Management verzorgd. Dat was me overigens het dagje wel. Een hele dag moesten we testen afleggen in het peperdure Radisson hotel, gevolgd door een uitgebreid lunchbuffet (wat kan het leven toch zwaar zijn), waarna er twee interviews gepland waren. Blijkbaar heb ik het nog niet zo bezopen slecht gedaan, want morgen ben ik al uitgenodigd voor een vervolg. I’ll keep you posted!

Groeten

Guus

 

Vorige Home Omhoog Volgende