De Fontenay Gazette - Deel 13
Bonjour ŕ tous,
Ik hoop dat alles goed gaat. Zaterdag ben ik voor het eerst gaan surveilleren tijdens het ingangsexamen van mijn school. Op het eerste zicht leek het supergoed betaald, ze hadden gezegd dat er gewerkt moest worden van 9 tot 12. Vrijdag bleek dat ik om 7 uur ‘s ochtends op school werd verwacht om heel het reglement van a tot z gezamenlijk te lezen. Dus ik om 5:30 uit de veren en een opmerkelijke kalme ochtend gehad, geen drukte op straat, niemand in de metro, je kon zowaar de vogeltjes horen fluiten. Op dit moment hangt er trouwens een raar sfeertje in de stad. Gisteren werden namelijk alle radio en TV-programma's onderbroken met de waarschuwing dat er een zeer zware storm op komst is en dat we alles dicht moeten houden. Zelfs alle kinderen zijn vroegtijdig naar huis mogen gaan, zodat ze voor de storm thuis zouden zijn. Veel storm hebben we ondertussen niet gezien en ik hoop dat dat zo blijft want we krijgen vaak bij een gewone stortbui al het idee dat het dak van ons appartementje zal vliegen. Ik denk dat we nog gaan afzien op ons kamertje, het bereikt nu al temperaturen die spontaan aanzetten tot dromen van skivakanties. Mijn thesis gaat nog steeds goed vooruit, ik heb deze week mijn voorlopige conclusies ingediend en wacht met spanning de feedback van mijn promotor af. Als zij het goed vindt, is mijn thesis zo goed als af en dat zou echt wel tof zijn. Ik begin trouwens binnen 10 dagen met mijn stage, dan zal het met mijn luilekkerleventje weer gedaan zijn.
Groetjes,
Astrid
Hallo hallo,
Wat is het weer lang geleden dat we nog eens van ons hebben laten horen. Dat schijnt nu wel echt eerder regel dan uitzondering te worden, waarvoor onze spijt. Uiteraard heb ik wederom een uitstekend excuus voor u klaarliggen. Dit is namelijk de allerlaatste Fontenay Gazette (deel 13, toeval?) en we wilden er echt een goeie van maken… Ha, durf te wedden dat je die niet had zien aankomen!
Eigenlijk ook wel een beetje een rotstreek van ons, maar wat we eigenlijk bedoelden is dat dit de allerlaatste Fontenay Gazette is die jullie in deze vorm voorgeschoteld zal worden. En wat bedoelen we daar nou in godsnaam weer mee? We zijn de laatste tijd namelijk driftig bezig geweest met de bouw van onze eigen website. Wegens mijn werkloze bestaan, leek het me leuk om een website te bouwen waarop al onze verhalen uit Parijs te lezen vallen. Waarom moet dat dan allemaal zo lang duren hoor ik jullie al denken. Nou, we wilden namelijk ook alle verhalen van onze reisjes samen met jullie delen. Aangezien we in onze dikke drie jaartjes (al weer!) behoorlijk wat afgereisd hebben, kost het ons aardig wat moeite om al die verhalen op papier, of beter gezegd op het wereld wijde web te zetten. Om jullie alvast een voorproefje te geven, vertel ik hier alvast een stukje van het verhaal van ons weekendje in Clervaux (Luxemburg) met Bart en Evelyne.
“Na een uurtje of vier wandelen kwamen we terug in het dorp aan en besloten we om een terrasje te doen. We zaten op een pleintje waar ineens de brandweer kwam uitgerukt met zwaailichten en politie-escorte. Je zou denken dat er een klein beetje paniek zou uitbreken in de menigte, maar de snelheid, of beter de enorme traagheid waarmee deze authentieke Luxemburgse spuitgasten (en ik durf te wedden dat jullie die nog nooit gezien hebben) hun ding deden, werkte enigszins geruststellend. Na een minuut of tien waarin iedereen naarstig op zoek ging naar enig teken van brand, werd het ware doel van deze dappere helden duidelijk. Hun hulp was namelijk ingeroepen om een nieuw uitgangbord voor de plaatselijke apotheker te plaatsen. Dit bord moest namelijk een meter of drie van de grond komen hangen en dat was voor zo’n apotheker toch veel te gevaarlijk om dat zelf te doen! Niet te filmen, wat moeten die gasten zich vervelen zeg.”
Ik hoop dat dit een beetje zin heeft gegeven om uit te kijken naar de rest van onze verhalen. Overigens verwacht ik dat de site over een week of twee of zo online zal staan, maar daarvan ontvangen jullie te zijner tijd nog een berichtje met daarin het juiste webadres.
De mazzel maar weer.
Guus