Wandelen in de Voerstreek

Zaterdagochtend zijn we op ons gemak vertrokken op weekend naar de Voerstreek. Elk excuus om er eens tussenuit te trekken is geoorloofd en mijn verjaardag is dat zeker. We hadden een artikel gelezen in een reismagazine over de Voerstreek wat ons erg aanstond en bovendien hadden Bart & Evelyne verteld dat het er erg mooi wandelen is. Natuurlijk is het niet eenvoudig om de dag voor een verlengd weekend nog een hotelkamer te reserveren. De enige die nog een kamer vrij had was de Kings Head Inn. Helaas was die kamer enkel te boeken met half pension wat we normaal nooit doen, maar we moesten en zouden naar de Voerstreek gaan.

Aangezien we pas tegen 14:00 op onze kamer mochten, leek het ons geen slecht idee om Hasselt eens te bezoeken. Helaas zat het weer niet echt mee, maar we hebben toch nog een mooie wandeling door de stad kunnen maken. Om eerlijk te zijn, waren we allabei aangenaam verrast over wat Hasselt allemaal te bieden heeft. Aangezien we die ochtend niet veel tijd hadden, moesten we de meeste dingen laten schieten. Die avond bijvoorbeeld waren er allemaal theatervoorstellingen op de pleinen van de stad. Jammer dat we dat moest missen. Na een paar uur slenteren, trokken we weer richting teuven.

Na een redelijke zoektocht vonden we eindelijk onze herberg. De kamer leek op het eerste zicht nog mee te vallen, maar daar zouden we 's nachts wel anders over gaan denken.  De vrouw des Huizes had wel een mooie avondwandeling voor ons in petto en ondanks het miezerige weer konden we daar toch wel van genieten. Natuurlijk deden we er weer wat langer over dan normaal omdat we een paar keer de verkeerde afslag genomen hadden. In our defence, het kaartje was echt niet duidelijk. 's Avonds hadden we flink honger, maar het menu wat we kregen voorgeschoteld was nou niet echt geweldig. Het leek wel of we ergens in een kroeg in Nederland boven de rivieren aan het eten waren. De uitbaters hadden ook een verdacht Nederlands accent ... hmmm.

Een beetje ontmoedig door het, laten we eerlijk zijn, waardeloze eten gingen we naar boven om te genieten van een welverdiende nachtrust. Helaas, helaas ook dat mocht niet waar zijn. Waar we namelijk geen rekening mee gehouden hadden was de op tien meter van het hotel staande kerk met kerkklok die getrouw elk half uur zijn werk deed. Dit had het jammerlijke effect dat de haan, die in een ren net onder ons slaapkamerraam hoorde te slapen, ook iedere keer wakker schoot en meende dat het tijd was om eens flink te gaan kraaien. god wat hebben we dat beest verlvloekt die nacht.

de volgende dag, mijn verjaardag nota bene, verschenen we als twee zombies aan het ontbijt. Nothing a good walk could't cure. De uitbaatser had al weer een fraaie wandeling voor ons klaar liggen die ons een groot deel van de dag bezig zou houden. Onderweg was er ook een leuk kroegje waar we even konden rusten, zo zei ze. Wiste wij veel dat die saaie keet van haar schoonzus was. Enfin, de wandeling, zo moet gezegd worden, was echt knap. De streek is inderdaad erg mooi en de schone lucht deed onze door Antwerpse autogassen vervuilde longen deugd. Na een erg lange wandeling waarbij we tot vlak voor het hotel eigenlijk niet wisten waar we ons precies op het kaartje bevonden, konden we weer aanschuiven aan de reeds gedekte tafel in het restaurant. Vanavond konden we kiezen uit spaghetti of vol-au-vent. We vreesden het ergste, en jawel hoor, allebei vers uit het pakske de microgolf in.

Na weer een nacht van hanengekraai en klokkengelui hadden we het nu echt wel gehad met dit prutsdorp en besloten we net over de grens naar Aachen te gaan. Dewe bruisende stad stond fel in contrast met het rustige, landelijke Teuven maar was precies wat we nodig hadden. En passant nog een erg fraai nieuw kostuum gekocht en ons lange weekend zat er al weer op. Helaas sloten we het vermoeider af dan dat we eraan begonnen.