De Fontenay Gazette - Deel 17

Dierbare lezers,

Na een gezellige vrijgezellenavond in Leuven (ik moest verkleed als een bunny...), volgde de trouw van Guus z'n broer.  Goeie ambiance, veel Hollands getater, Surinaamse familietaferelen en onze koeienact (een tekst op een liedje van K3, waarover ik niet zal uitwijden...) droegen bij tot een leuke dag.

Ik heb dinsdag mijn thesisverdediging gehad, die best wel spannend was, aangezien ik de veranderingen die mijn promotor twee weken voor het indienen van mijn thesis had geëist, niet allemaal had aangebracht. De verdediging verliep lekker vlotjes en ik heb me uit het grotendeel van de vragen kunnen uitlullen. Na mijn presentatie en de vragen moest ik naar buiten want er moest gedelibereerd worden ... spannend allemaal, ik dacht dat het er dus echt op of onder ging zijn ... en het is er op geworden. Heb een dikke 16 gekregen, dus ik ben content. Nog veel blijer ben ik dat ik die thesis nooit van mijn godganse leven nog moet bekijken, want wat heb ik dat ding gehekeld. En nooit meer les, presentaties, cases of werkjes, kortom het is gedaan. Hoewel er alle reden tot feesten is, vind ik het idee van nu voor echt werk te zoeken toch ook weer niet zo ontzettend aanlokkelijk ... ach ja, het zal er ooit van moeten komen hé. 

Deze week bestaat ons team maar uit z'n tweëen en is het veel toffer dan anders. De werkdruk ligt behoorlijk lager en de koffiepauzes zijn lang en relaxed. Hij komt tegen 10 uur, ik vertrek rond 6 uur. Weinig telefoontjes, geen gestresste mensen om me heen en vooral een week geen geroddel, want als er een ding is waar mijn team goed in is, dan is het dat wel ... als je de deur nog niet uit bent, garantie dat ze je trui, schoenen, uitspraak aan het becommentariëren zijn. Daar heb ik zo de pest in hé. Dat had ik dan ook gezegd tijdens mijn evaluatiegesprek, waarop ik het antwoord kreeg dat ik mij beter moest aanpassen aan de mensen om mij heen.

Ondertussen zijn we naarstig op zoek naar een appartementje in Antwerpen en hebben al heel veel mooie dingen gezien maar hebben nog niets beslist. We dachten zondag snel op de terugweg naar Parijs in Antwerpen te stoppen om er een paar te gaan bezoeken. Nou dat was mooi niet waar ... marathon, regen en autoluwe zondag op één dag! Wij dus alles lopend door de regen, op al onze afspraken een uur te laat. Een appartementje dat we in een krantje gevonden hadden stond nog in de stellingen. Zo van; "en hier komt er een kamer, en hier komt er een keuken en dat wordt waarschijnlijk de badkamer. Bij een andere afspraak had de huisbaas niet de juiste sleutel, ging hij terug naar huis en kwam die weer terug met de verkeerde sleutel, uiteindelijk hebben we het nog niet gezien...wat wel vervelend was.

Hou jullie goed en laat eens iets horen!

Astrid

Hallo iedereen,

Het is weer een tijdje geleden en wellicht zullen er niet heel erg veel delen van de Fontenay Gazette meer volgen, want ons Frankrijk avontuur loopt bijna ten einde. Hoewel Astrid hierboven nog schrijft over onze zoektocht naar een appartementje, hebben we op het moment dat ik mij eindelijk eens achter de computer gezet heb, al besloten waar we volgend jaar gaan wonen. Jullie zullen binnenkort dan ook een mailtje ontvangen met ons nieuw adres zodat jullie weten waar jullie ons straks massaal kunnen komen bezoeken. En zo begint onze terugkeer naar Belgenland al weer wat meer vorm te krijgen. Eerlijk gezegd kijken we er ook echt naar uit!

Zoals Astrid al vertelde, heb ik net de trouw van mijn jongere broertje achter de rug. Veel mensen hebben mij gevraagd of ik dat niet een beetje raar vond, en ja, dat vond ik inderdaad best wel raar. Het zal dan ook niemand verbazen dat Astrid en ik tijdens de trouw wel 16 keer de vraag kregen wanneer wij nu aan de beurt waren. Uiteraard zwegen wij in alle talen en laten we jullie ook nu weer in het ongewisse. Een ding is zeker, degene die binnen onze vriendenkring gewed hadden dat wij de eerste zouden zijn, hebben dus dik verloren.

Vandaag staat er nog wat spannends op het programma. Ik heb namelijk via mijn werk VIP-kaartjes gekregen voor het autosalon hier in Parijs. Enige nadeel is wel dat de kaartjes eigenlijk voor mijn baas waren en dat ik me dus uit moet geven voor een directeur aankoopbeleid. Dat wordt een lastig gesprekje met die mensen van Renault. Maar ja wat kan het ons schelen als ze er achter komen (en dat is dus haast onvermijdelijk). Het ergste wat ze kunnen doen is ons er uit zetten en dan hebben we nog niks verloren. Ik heb er alleszins best zin in en merkwaardig genoeg Astrid ook.

Verder is Astrid's jongste zus met haar vriend ook nog op bezoek gekomen en deze keer zijn we met z'n vieren naar het kasteel van Saint Germain en Laye geweest. Volgens de meeste brochures moet dit na Versailles het mooiste kasteel van Frankrijk zijn, maar dan vermoed ik toch dat we bij het verkeerde kasteel terecht gekomen zijn. Het enige wat daar echt de moeite was, was het fantastische uitzicht over Parijs. Helaas zat het weer niet mee en konden we dus ook niet uitgebreid de gigantische tuin verkennen. Hoe dan ook was het een erg gezellig weekend.

Volgende week ga ik mijn laatste weekje werken in en daarna kan ik mij volledig storten op het bewoonbaar maken van ons nieuwe stekje aan de Leien. We hebben één van de afgelopen weekenden ook wat bezoekjes gebracht aan meubelwinkels. De enige conclusie die we daar uit hebben getrokken is dat we een erg dure smaak hebben. Zo'n appartementje inrichten is toch een duurdere grap dan we dachten. Verder heb ik de komende weken mijn handen ook nog vol met het plannen van onze Aziëreis. Ongelofelijk wat daar allemaal bij komt kijken. Ik kijk er hoe dan ook toch al echt naar uit.

Vriendelijke groeten van Astrid & Guus